New music 09.12.25
Sessa, The Cosmic Tones Research Trio, Ambre Ciel, Takuro Okada
December is de maand van lijstjes en terugblikken, maar intussen blijven er pareltjes verschijnen die te goed zijn om te laten liggen tot volgend jaar. Deze week vier albums die bewezen dat het in 2025 nog niet klaar is: muziek die zich langzaam ontvouwt, die ruimte neemt en geeft, die je meeneemt naar plekken die je niet verwachtte.
Van Braziliaanse samba-soul tot kosmische jazz, van ambient neo-klassiek tot spirituele meditaties uit Tokyo. Vier werelden waar tijd anders loopt.
Ambre Ciel - Still, There Is The Sea
LABEL: Gondwana Records GENRE: Neoclassical / Ambient
Jessica Hébert, de Canadese muzikante achter Ambre Ciel, heeft iets bijzonders gemaakt. Acht liedjes, een half uur muziek, maar wat een half uur. Ze speelt piano, zingt in zowel Engels als Frans met een dromerige stem, en heeft alle strijkarrangementen zelf geschreven - met wat hulp van landgenoot en muzikale held Owen Pallett.
Dat laatste detail is belangrijk. Hébert heeft haar hele leven viool gespeeld, en dat hoor je terug in hoe ze strijkers gebruikt. Niet als versiering, maar als essentieel onderdeel van de emotionele architectuur van deze liedjes. 'Eau Miroir', het tweede nummer, laat meteen horen waar dit over gaat: melancholie gegoten in warmbloedige songs met de mooiste strijkarrangementen die je je kunt voorstellen. De strijkers zwellen op precies het juiste moment, trekken zich terug wanneer Hébert's stem alle ruimte nodig heeft.
Still, There Is The Sea is een album dat gevraagd moet worden in één keer te beluisteren. Het heeft die zeldzame kwaliteit van muziek die groter voelt dan de som van z'n delen. Stilte, vervreemding, avontuur ('Sometimes') en melancholie - alles gevangen in een half uur dat je steeds opnieuw wilt beluisteren. De productie is warm maar niet druk, intiem maar niet claustrofobisch.
Gondwana Records, het Manchester-label opgericht door Matthew Halsall, heeft de afgelopen jaren bewezen een veilige haven te zijn voor dit soort dromerige, ambitieuze muziek. Van Mammal Hands tot Hania Rani - het zijn artiesten die tijd vragen en die tijd ook krijgen. Hébert past perfect in die familie. Een echt droomalbum.
Waar te koop: Still, There Is The Sea op Bandcamp
Als Ambre Ciel je aanspreekt, verken dan ook: Hania Rani - Ghosts, Nils Frahm - All Melody, Ólafur Arnalds - Re:member
The Cosmic Tones Research Trio - The Cosmic Tones Research Trio
LABEL: Mississippi Records GENRE: Spiritual Jazz
Van São Paulo naar Portland, Oregon. Het trio - Kennedy Verrett (keys), Roman Norfleet (sax, klarinet, fluit) en Harlan Silverman (cello, fluit, modulaire synth) - maakt spirituele jazz die perfect past bij dit moment in de geschiedenis. Niet omdat het zeitgeisty is of reageert op actuele trends, maar juist omdat het zich daar volledig van losmaakt.
Wat bijzonder is aan hun tweede, zelfgetitelde album: geen enkel nummer duurt langer dan vijf minuten. Voor een cosmic jazz album is dat ongewoon, maar het werkt. Korte, geconcentreerde stukken die desondanks expanderen tot tijdloze klanklandschappen. 'Awakenings' opent met zacht houtwerk en impressionistische piano, 'Sankofa' bouwt op met ritmische insistentie en statige cello. De modulaire synth van Silverman voegt een kosmische dimensie toe zonder de organische warmte te overstemmen.
Er is een zekere urgentie in deze muziek, ook al klinkt die paradoxaal genoeg rustig. In tijden van internationale conflicten en verdeeldheid hebben we twee soorten muziek nodig, schreef een recensent: die van direct protest, en muziek die laat horen hoe vrede eruit zou kunnen zien. The Cosmic Tones Research Trio maakt die tweede categorie. Het is muziek die ruimte creëert voor contemplatie, voor ademhalen, voor stilte tussen de noten.
Mississippi Records heeft een neus voor dit soort projecten - het kleine Portland-label publiceert alleen muziek die een bepaalde tijdloze kwaliteit heeft. Dit album past perfect in hun catalogus van reissues en nieuwe opnames die zich niet om hypes bekommeren. Dit is muziek voor de lange termijn.
Waar te koop: The Cosmic Tones Research Trio op Bandcamp
Als The Cosmic Tones Research Trio je aanspreekt, verken dan ook: Alice Coltrane - Journey in Satchidananda, Pharoah Sanders - Promises, Carlos Niño & Friends - More Energy Fields, Current
Sessa - Pequena Vertigem De Amor
LABEL: Mexican Summer GENRE: Latin / Samba-Soul
Sergio Sayeg maakt onder de naam Sessa muziek die klinkt alsof die altijd al bestond. Pequena Vertigem De Amor - ruwweg vertaald als 'de kleine duizeling van de liefde' - is zijn derde album, en het voelt als een brief uit een andere tijd. De São Paulo-gebaseerde muzikant schrijft liedjes over wat het betekent om vader te worden, om groot genoeg liefde te ervaren dat je je eigen onbeduidendheid voelt in ruimte en tijd.
Wat opvalt is hoe naturel alles klinkt. De wah-wah op 'Bicho Lento' voelt organisch, de alt-saxofoon van Filipe Nader op 'Gestos Naturais' roept de sensatie op van wind door bladeren. Dit is muziek die terugkijkt naar de gouden periode van Braziliaanse muziek - de jaren '70 van samba en soul - maar dan zonder nostalgie. Het is gewoon prachtig vakmanschap: strijkers die zwellen en weer wegvallen, de fluit van Gabriel Milliet die fladdert als een exotische vogel, en door alles heen die telepathische drums van Biel Basile.
De band die Sayeg om zich heen verzamelt creëert lagen die zich pas bij herhaald luisteren volledig onthullen. Van de vier-stemmen-als-één van Cecília Góes, Lau Ra, Ina en Paloma Mecozzi tot pianist Marcelo Maita - dit is muziek om bij te ademen, niet om te consumeren. Mexican Summer heeft met deze release bewezen waarom het label een van de meest avontuurlijke platforms blijft voor Latijns-Amerikaanse muziek buiten het continent.
Dit album vraagt om tijd. Om meerdere luisterbeurten. Om je over te geven aan de kleine duizeling van muziek die zo mooi is dat je je eigen nietigheid voelt - en dat als een geschenk ervaart.
Waar te koop: Pequena Vertigem De Amor op Bandcamp
Als Sessa je aanspreekt, verken dan ook: Arthur Verocai - Arthur Verocai, Milton Nascimento - Clube da Esquina, Erasmo Carlos - Carlos, Erasmo
Takuro Okada - Konoma
LABEL: Temporal Drift GENRE: Jazz / Experimental
En dan Tokyo. Gitarist en componist Takuro Okada verkent op Konoma wat hij 'Afro Mingei' noemt - een creatieve dialoog tussen Afro-Amerikaanse muzikale erfenis en Japanse volkskunsttraditie. Geïnspireerd door kunstenaar Theaster Gates, creëert Okada acht stukken (zes originelen en twee covers) die gedeelde geschiedenissen van verzet, gemeenschap en handgemaakte schoonheid onderzoeken.
Dit is Okada's meest persoonlijke en expansieve werk tot nu toe, en zijn tweede volledige album dit jaar. Van de zwevende lyriek van 'Portrait of Yanagi' - een ode aan Soetsu Yanagi, grondlegger van de Japanse Mingei beweging - tot de glinsterende herinterpretatie van Jan Garbarek's 'Nefertite', balanceert het album tussen introspectie en gedurfd experiment. Okada's gitaarspel is kristalhelder maar nooit koud, omringd door elektronische texturen die zowel futuristisch als tijdloos aanvoelen.
Echo's van Sun Ra, Flying Lotus, Japanse fusion en spiritual jazz rimpelen door de muziek, maar de visie blijft onmiskenbaar die van Okada. Wat Konoma bijzonder maakt is hoe het persoonlijke verhaal en culturele verbinding samenbrengt. Dit is geen academische exercitie in culturele fusie, maar muziek die oprecht zoekt naar gemeenschappelijke grond tussen tradities. Gates' concept van 'soul manufacturing' - het idee dat ambachtelijk werk een spirituele dimensie heeft ongeacht culturele oorsprong - weerklinkt door elk nummer.
In die ruimte tussen culturen en tijden ontstaat iets nieuws. Konoma betekent in het Japans 'dit moment', en dat is precies waar deze muziek je brengt: volledig aanwezig in het nu, maar met bewustzijn van alle geschiedenis die tot dit moment heeft geleid.
Waar te koop: Konoma op Bandcamp
Als Takuro Okada je aanspreekt, verken dan ook: Floating Points, Pharoah Sanders & London Symphony Orchestra - Promises, Kamaal Williams - The Return, Kikagaku Moyo - Masana Temples
Vier albums die één ding gemeen hebben: ze vragen om aandacht, om tijd, om ruimte. Sayeg's Braziliaanse duizeling, het Portland trio's vredige kosmos, Hébert's melancholische zee, Okada's culturele bruggen - het zijn allemaal werelden die zich pas ontvouwen als je ze die ruimte geeft.
